Vanochtend stond ik dapper rond zonsopkomst aan de waterkant. De afgelopen tijd had ik op deze stek goed gevangen, maar vanochtend ging het moeizaam. Misschien was mijn vroege start wel wat overdreven?

Na zo’n 500 meter sloot te hebben afgelegd (met hulp van de fiets), kreeg ik een aanbeet. Ik was helaas niet zo alert en sloeg niet goed aan waardoor ik ‘m snel weer kwijt was. Op de terugweg gebeurde er weer helemaal niks, maar op de allerlaatste plek ving ik een aardige snoek. Door de rietkraag waar ik achter stond was het moeilijk om ‘m in het net te krijgen, en de snoek draaide zich vast in het net. Dat, in combinatie met dat ‘ie dubbel gehaakt was, maakte dat ik de kniptang maar heb gepakt (eerste keer dat ik ‘m bij mij had, maar nu gaat ‘ie dus standaard mee).

Terwijl ik met mijn telefoon stond te klooien voor de foto nam de slimmerik de benen en gleed zo door het gras het riet in. Ik was nog even bang dat ‘ie vast zou komen te zitten, maar ik kon ‘m niet meer vinden. Het zal wel goed zitten.

Blij met de vis, maar dit geklungel moet beter! 😳